İnternette, çeşitli mühimmattan yivli silahlara kadar oldukça tuhaf kılıfların fotoğraflarına rastlayabilirsiniz. Tabanında bir delik açılmış olan kullanılmış kartuşlardan bahsediyoruz. Kartuş ateşlendikten sonra yapıldığı oldukça açık, çünkü aksi takdirde böyle bir "ayar" cephaneyi tamamen kullanılamaz hale getirecekti.
Feragatname: asla böyle bir şey yapma. Sizi uyardık! Kesik parmaklar, yanmış eller ve kayıp gözlerden editörler sorumlu değildir.
Yerde yatan bir mermi kovanı, ellerinizle dokunmaya değmez. Gerçekte, onun yanından geçip onu en son nerede gördüğünüzü unutmak en iyisidir. Bu öğe son derece zararsız görünse de, beşinci noktanızda macera bulmamak için yine de bu tür şeylerle uğraşmamalısınız. Her neyse, ilgili makamların çalışanı veya sertifikalı bir arkeolog değilseniz.
Yine de, çoğu kişi muhtemelen tabanda bir delik olan kolların nereden geldiğini bilmekle ilgilenecektir. Bu formda, bazıları 19. yüzyılın sonunda üretilmiş (markalara göre) çeşitli kılıflar elde edeceğinizi bulun. Bu tür buluntuların önemli bir kısmı ya İkinci Dünya Savaşı'ndan kalma kovanlara ya da Rusya'daki İç Savaş zamanından kalanlara aittir.
AYRICA OKUYUN: "Warm-T" Fenomeni: 1980'lerde savaş sırasında canavarca bir araba nasıl kullanıldı
Kollardaki deliklerin rastgele olduğunu görmek kolaydır. Çoğunlukla çivi ve çekiçle yapılırlar. Bu ne? Aslında her zaman olduğu gibi her şey çok basit.
Delikli mermiler, Sovyet çocuklarının eğlencesinden kalan eserlerdir. 1970'ler-1980'lerde, avlu çocukları karbür krakerler yapmaya devam etti. Bir kartuş kovanı, bir kutu diklorvos, bir kibrit ve iyi bir tükürükten yapılmıştır. Böylesine zanaatkâr bir kestane fişeğinin pamuğu sağır ediciydi! Böyle bir "oyuncak" son derece tehlikelidir. Ancak bu, Sovyet çocukları durdurmadı.
>>>>Yaşam için fikirler | NOVATE.RU<<<<
Konuyu devam ettirmek, hakkında okuyun
Sovyet izcileri neden görevden önce takla attı ve "sargılı" makineli tüfekler.
Bir kaynak: https://novate.ru/blogs/220520/54614/